ஐக்கிய அரபு அமீரகத்தின் அதிபர் முகமது பின் சையத் அல் நஹ்யான் சமீபத்தில் பாகிஸ்தானுக்கு மேற்கொண்ட பயணம், சர்வதேச ஊடகங்களில் பெரும் முதலீட்டு ஒப்பந்தங்களுக்கான வருகையாக சித்தரிக்கப்பட்டது. பாகிஸ்தானின் தகவல் தொழில்நுட்பம், எரிசக்தி மற்றும் உள்கட்டமைப்பு துறைகளில் பில்லியன் கணக்கிலான டாலர்கள் முதலீடு செய்யப்பட உள்ளதாக அந்நாட்டு அரசு தரப்பில் முழக்கங்கள் எழுப்பப்பட்டன. ஆனால், யதார்த்தத்தில் இந்த வருகை வெறும் ஒன்றரை மணி நேர சந்திப்போடு முடிந்துவிட்டதாகவும், அதிபர் அங்கிருந்து நேரடியாக ரஹீம் யார் கான் பகுதிக்கு வேட்டையாட சென்றுவிட்டதாகவும் வெளிவரும் செய்திகள் பாகிஸ்தான் ஆட்சியாளர்களின் இயலாமையை அம்பலப்படுத்துகின்றன. பாகிஸ்தான் தான் வாங்கிய கடனை திருப்பி செலுத்த முடியாத நிலையில், அதற்கு பதிலாக நாட்டின் சொத்துகளையும் இறையாண்மையையும் அடமானம் வைக்கும் அவல நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுள்ளதாக கூறப்படுகிறது.
பாகிஸ்தானின் தேசிய விமான நிறுவனமான பிஐஏ விற்கப்பட்ட விவகாரத்தில் பெரும் நாடகம் அரங்கேறியுள்ளது. வெளிப்படையாக தனியார் நிறுவனமான ஆரிப் ஹபீப் வாங்கியது போல தெரிந்தாலும், அதன் பின்னணியில் பாகிஸ்தான் ராணுவத்தின் ‘பௌஜி ஃபவுண்டேஷன்’ இருப்பதாக கூறப்படுகிறது. அதாவது, ஒரு பையிலிருந்து பணத்தை எடுத்து இன்னொரு பையில் போட்டுக்கொண்டு, ராணுவ தளபதி ஆசிம் முனீர் மறைமுகமாக பிஐஏ-வை தனது கட்டுப்பாட்டில் கொண்டு வந்துள்ளார். அமீரகத்திடம் வாங்கிய கடனை திருப்பி கொடுக்கப் பணம் இல்லாததால், இந்த நிறுவனத்தின் பங்குகளை அவர்களுக்கு கைமாற்றி விடுவதே ராணுவத்தின் தற்போதைய திட்டமாக உள்ளது. இது ஒரு நாட்டின் சொத்தை ராணுவமே அபகரித்து, பின் கடனுக்காக அந்நிய நாட்டுக்கு விற்பனை செய்யும் விசித்திரமான சூழலாகும்.
பாகிஸ்தானின் கடந்த 20-25 ஆண்டுகால வரலாற்றை உற்று நோக்கினால், அந்நாட்டின் ஒவ்வொரு முக்கிய அங்கமும் அந்நிய நாடுகளுக்கு விற்கப்பட்டு வருவது புலப்படும். 2023ல் கராச்சி துறைமுகத்தின் பல முனையங்கள் 50 ஆண்டுகளுக்கு அமீரகத்திற்கு தாரைவார்க்கப்பட்டன. 2005-இலேயே அந்நாட்டின் தொலைத்தொடர்பு துறையில் அமீரகத்தின் எடிசலாட் நிறுவனம் பெரும் பங்குகளை பெற்றது.
இப்போது இஸ்லாமாபாத் விமான நிலையத்தின் செயல்பாட்டு கட்டுப்பாடும், பலுசிஸ்தானின் கனிம வள சுரங்கங்களும் அமீரக நிறுவனங்களின் வசமாகியுள்ளன. இவை அனைத்தும் முதலீடுகள் அல்ல, மாறாக திருப்பி செலுத்த முடியாத கடனுக்காக கொடுக்கப்பட்ட ஈட்டு தொகைகளாகும். கடன் வாங்கிய ஐந்து கிரெடிட் கார்டுகளை வைத்திருக்கும் ஒரு டீனேஜரை போல பாகிஸ்தான் அரசு பொறுப்பற்ற முறையில் செயல்பட்டு வருகிறது.
பாகிஸ்தானின் இந்த நிலைக்கு அந்நாட்டு ராணுவ தளபதிகளும், அரசியல்வாதிகளும் ஒரு போலியான மத உணர்வை தங்களுக்கு சாதகமாகப் பயன்படுத்தி கொள்கின்றனர். “முஸ்லிம் நாடுகள் நமக்கு உதவுகின்றன” என்ற கதைகளை சாமான்ய மக்களிடம் பரப்பி, அவர்களின் வறுமையை மறைக்க பார்க்கின்றனர். ஆனால், சர்வதேச அரசியலில் மதம் என்பது இரண்டாம் பட்சமே; முதலீடு செய்த பணத்திற்கு என்ன கைமாறு கிடைக்கும் என்பதே நாடுகளின் ஒரே குறியாகும். ஒரு காலத்தில் இம்ரான் கான் நாட்டின் சொத்துக்களை விற்பதற்கு முட்டுக்கட்டையாக இருந்தார், ஆனால் இப்போது ஷெரீப் சகோதரர்களும் ராணுவமும் இணைந்து நாட்டை ஏலத்திற்கு விட்டுள்ளனர். இவர்களது ஆடம்பர வாழ்க்கைக்காக நாட்டின் எதிர்காலமே அடகு வைக்கப்பட்டுள்ளது.
இது இந்தியாவின் பாதுகாப்புக்கு ஏன் முக்கியமானது என்பதை புரிந்துகொள்ள வேண்டும். ஐக்கிய அரபு அமீரகம், சவுதி அரேபியா போன்ற நாடுகள் இன்று இஸ்ரேலுடன் நெருக்கமான உறவை பேணி வருகின்றன. பாகிஸ்தானின் துறைமுகங்கள், ராணுவம் மற்றும் தொலைத்தொடர்பு ஆகியவற்றை அமீரகம் கட்டுப்படுத்த தொடங்கும்போது, பாகிஸ்தான் தனது சுயமான முடிவெடுக்கும் அதிகாரத்தை இழக்கிறது. நாளை காஸா அல்லது வேறு ஏதேனும் போர் முனைகளுக்கு தனது படைகளை அனுப்ப அமீரகம் உத்தரவிட்டால், பாகிஸ்தான் ராணுவத்தால் அதை மறுக்க முடியாது. ஏனெனில், பாகிஸ்தான் ராணுவ தளபதிகளின் ஊதியம் முதல் ஓய்வூதியம் வரை அனைத்திற்குமான நிதி ஆதாரங்களை இந்த அரபு நாடுகளே மறைமுகமாக கட்டுப்படுத்துகின்றன.
இறுதியாக, பாகிஸ்தான் என்பது இப்போது ஒரு சுதந்திரமான நாடாக இல்லாமல், வெளிநாடுகளுக்கு சொந்தமான ஒரு நிறுவனத்தை போல மாறிவிட்டது. அமீரகம், சவுதி அரேபியா மற்றும் சீனா ஆகிய மூன்று நாடுகளுக்கும் பாகிஸ்தான் எவ்வளவு தூரம் விற்கப்பட்டுள்ளது என்பது கற்பனைக்கு எட்டாதது. “பணம் ஒன்றே கடவுள்” என்ற உலகளாவிய நியதிக்கு ஏற்ப, அரபு நாடுகள் தங்கள் லாபத்திற்காக பாகிஸ்தானை வேட்டையாடி வருகின்றன. பாகிஸ்தான் மக்கள் தங்கள் ஆட்சியாளர்கள் சொல்லும் மதவாத கதைகளை நம்பி கொண்டிருக்கும் வேளையில், அவர்களின் தேசம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக துண்டு துண்டாக விற்கப்பட்டு வருகிறது. இறையாண்மை விற்கப்பட்ட ஒரு தேசத்தால் ஒருபோதும் தலைநிமிர்ந்து நிற்க முடியாது என்பதே கசப்பான உண்மையாகும்.
டிஜிட்டல் ஊடக துறையில் 15 வருடங்களாக பணிபுரிகிறேன். அனைத்து பிரிவுகளிலும் கட்டுரைகள் எழுதுவேன். செய்திகள், பொழுதுபோக்கு, தொழில்நுட்பம், விளையாட்டு ஆகிய பிரிவுகள் அதிக கட்டுரைகள் எழுதியுள்ளேன்.
