அதே மாதிரி மேடை.. அதே மாதிரி ரேம்ப்வாக்.. தவெக மாநாட்டை காப்பியடித்த திமுகவின் முப்பெரும் விழா.. திராவிடம் என்றால் என்னவென்று கட்சியின் தலைவருக்கே தெரியவில்லை.. மன்னராட்சி போல் மாறி வரும் வாரிசு அரசியல்..!

கரூரில் அண்மையில் நடைபெற்ற தி.மு.க.வின் முப்பெரும் விழாவில் முதலமைச்சர் மு.க. ஸ்டாலினின் உரை, அரசியல் அரங்கில் கடும் விமர்சனங்களை ஏற்படுத்தியுள்ளது. அ.தி.மு.க.வை “அடிமைசமாக” மாற்றிவிட்டதாக எடப்பாடி பழனிசாமியை அவர் தனிப்பட்ட முறையில் தாக்கியது, தமிழக…

mkstalin eps

கரூரில் அண்மையில் நடைபெற்ற தி.மு.க.வின் முப்பெரும் விழாவில் முதலமைச்சர் மு.க. ஸ்டாலினின் உரை, அரசியல் அரங்கில் கடும் விமர்சனங்களை ஏற்படுத்தியுள்ளது. அ.தி.மு.க.வை “அடிமைசமாக” மாற்றிவிட்டதாக எடப்பாடி பழனிசாமியை அவர் தனிப்பட்ட முறையில் தாக்கியது, தமிழக அரசியலின் தரம் குறைந்துவிட்டதையே காட்டுவதாக அரசியல் நோக்கர்கள் கருதுகின்றனர். இந்த விழா, நடிகர் விஜய்யின் தமிழக வெற்றிக் கழகம் நடத்திய மாநாட்டைப் போல, மேடை அமைப்பு மற்றும் நடைமுறைகளில் ஒத்திருந்ததாக கூறப்படுகிறது.

முப்பெரும் விழாவில் பேசிய திமுக தலைவர் மு.க. ஸ்டாலின், அ.தி.மு.க.வில் திராவிட இயக்கத்தின் கொள்கைகள் நீர்த்துப்போய்விட்டதாக குற்றம்சாட்டினார். ஆனால், இந்த விமர்சனம் தி.மு.க.விற்கும் பொருந்தும் என்று எதிர்க்கருத்துகள் எழுகின்றன. தி.மு.க.வின் மேடைகளில் உதயநிதி ஸ்டாலின், கனிமொழி போன்ற குடும்ப உறுப்பினர்களின் ஆதிக்கம் அதிகமாக உள்ளது. அண்ணாத்துரை “அரசியலுக்கும் குடும்பத்திற்கும் இடைவெளி இருக்க வேண்டும்” என்று வலியுறுத்திய நிலையில், இன்றைய தி.மு.க.வின் நடைமுறைகள் அதற்கு முற்றிலும் முரணாக உள்ளன. மன்னராட்சி முறையை போலவே, வாரிசு அரசியல் இன்று மக்களின் இயல்புநிலையாக மாறிவிட்டது, மக்களின் உரிமைகள் பறிக்கப்பட்டிருந்தாலும் அதனை உணராத நிலை உள்ளது.

இந்த மாநாட்டில், செந்தில் பாலாஜியின் செயல்பாடுகளை மு.க. ஸ்டாலின் வெகுவாக பாராட்டினார். ஊழல் குற்றச்சாட்டில் சிறையில் இருக்கும் ஒருவரை, “வெளியில் இருந்தால் நிம்மதியாக தூங்க முடியாது” என புகழ்ந்தது பல கேள்விகளை எழுப்பியுள்ளது. இதே செந்தில் பாலாஜியை பத்து வருடங்களுக்கு முன்பு ஊழல்வாதி என்று தி.மு.க. குற்றம்சாட்டியதை இது நினைவூட்டுகிறது. இந்த முரண்பாடான நிலைப்பாடு, தி.மு.க.வின் கொள்கை நிலைப்பாடுகள் அரசியல் ஆதாயத்திற்காக எளிதில் மாற்றப்படுகின்றன என்பதையே காட்டுகிறது.

முப்பெரும் விழா நடந்த அதே காலகட்டத்தில், தமிழகத்தின் பல பகுதிகளில் சாதிய வன்கொடுமைகள் நடந்தேறியுள்ளன. திருவண்ணாமலை மற்றும் சிவகங்கை மாவட்டங்களில் ஒடுக்கப்பட்ட சமூகத்தை சேர்ந்த ஒருவரது பிணத்தை பொது சாலை வழியாக எடுத்துச்செல்ல முடியாமல் சேறும் சகதியுமான சாலை வழியாகக் கொண்டு செல்லப்பட்ட நிகழ்வுகள் இதற்குச் சான்றாக கூறப்படுகின்றன. திராவிட மாடல் ஆட்சி என்று சொல்லும் இந்த அரசில், சாதிய பாகுபாடுகள் தொடர்வதும், தூய்மைப்பணியாளர்கள் போன்ற ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் போராட்டங்கள் ஊடகங்களால் புறக்கணிக்கப்படுவதும் சமூக அவலமாக உள்ளது.

இன்றைய அரசியல்வாதிகளின் பிரதான கவனம், “அடுத்த தேர்தலில் எத்தனை இடங்களை வெல்வோம்?” என்பது போன்ற தேர்தல் கணக்குகளை சுற்றி மட்டுமே உள்ளது. மக்களின் அடிப்படை பிரச்சினைகளான சாலை, குடிநீர், சுகாதாரம் போன்றவற்றை தீர்ப்பதை விட, தேர்தல் வியூகங்களை பற்றியே அவர்கள் அதிகம் பேசுகின்றனர். இது ஊடகங்களிலும் பிரதிபலிக்கிறது, இதனால் மக்களின் பிரச்சனைகள் இரண்டாம் பட்சமாக புறக்கணிக்கப்படுகின்றன. இந்த போக்கு, அரசியல்வாதிகளின் நோக்கத்தை மக்கள் நலனில் இருந்து விலக்கி, தனிப்பட்ட அதிகாரத்தையும் குடும்ப நலனையும் மையமாக கொண்டதாக மாற்றியுள்ளது.

தி.மு.க. ஆட்சி செய்யும் இந்த காலகட்டத்தில், அண்ணா, பெரியார் ஆகியோரின் கொள்கைகளை முன்னிறுத்தி பேசினாலும், நடைமுறையில் பல்வேறு முரண்பாடுகள் காணப்படுகின்றன. இந்த முரண்பாடுகள், தமிழ்நாட்டின் அரசியல் சூழலை தனிநபர் தாக்குதல்களையும், தேர்தல் வியூகங்களையும் நோக்கியே நகர்த்தி, மக்களின் நலன்களை புறக்கணிக்கின்றன.

மொத்தத்தில் திராவிடம் என்றால் என்ன என்று திராவிட இயக்கத்தின் தலைவர்களுக்கும் தெரியவில்லை, அக்கட்சிகளின் தொண்டர்களுக்கும் தெரியவில்லை. மக்கள் பணி மட்டுமே அரசியல் என்பது காமராஜரோடு முடிந்துவிட்டது. காமராஜரை என்றைக்கு தமிழக மக்கள் தோற்கடித்தார்களோ, அப்போதே தூய அரசியல் முடிந்துவிட்டது. இன்று அரசியல் என்பது முதலீடு போட்டு லாபம் பார்க்கும் வியாபாரமாகிவிட்ட நிலையில் இனிமேல் தூய அரசியல், மக்கள் அரசியலை எதிர்பார்ப்பது சிரமம்தான்..